60 اعدام در ملأعام، اعدام 25 زن و 5 زنداني كه در زمان دستگيري نوجوان بودند
- دامن زدن به توهم اعتدال و ميانه روي در رژيم سفاك ايران صرفاً براي فريب جامعه جهاني و توجيه معامله و مماشات با جلادان حاكم بر ايران است
الف- اعدامها
1- در طول سال2013 اعدام دست كم 660 زنداني در ايران ثبت شده است كه دوسوم آن، يعني 430زنداني بعد از نمايش انتخابات در 24 خرداد (14ژوئن) به دار آويخته شدند اين درحاليست كه خبر بسياري از اعدامها هرگز به بيرون از زندان درز نمي كند. 25تن از اعدام شدگان زن بودند. اعدام دو جوان 20 و 23ساله در ملأعام، به خاطر سرقت معادل 35يورو، اعدام چندين جوان كه در هنگام دستگيري 12 و 15 و 17ساله بودند، به دار كشيدن بدن خونين يك جوان 28ساله در بندرعباس كه ساعاتي قبل از اعدام دست به خودكشي زده بود، به دار كشيدن جسد يك زنداني 23ساله در زاهدان كه ساعاتي قبل از اجراي حكم بر اثر سكته جان سپرده بود، اعدام گيتي مرامي ۳۴ساله پس از آن كه به خاطر 100ضربه شلاق قبل از اعدام، بدنش سراسر خونين بود و. . . تأكيد بر اعدام مجدد زنداني نگون بختي كه پس از اجراي مراسم اعدام در سردخانه زنده شده بود، گوشه هاي ناچيزي از كارنامه سراسر جنايت رژيم آخوندي در 2013 است. آخوند صادق لاريجاني، رئيس دستگاه قضاييه رژيم در روز 20آذر گزارشهاي مجامع بين المللي در مورد وخامت وضعيت حقوق بشر در ايران را دروغ و مغرضانه خواند و گفت: «مخالفت با حكم اعدام مخالفت با حكم اسلام است».
2- در همين حال هزاران زنداني در سراسر كشور محكوم به اعدام شده و تنها در زندان قزلحصار بيش از 3000زنداني در نوبت اعدام هستند. رژيم آخوندي براي تسهيل اعدامهاي جمعي سه سكوي دار 12نفري احداث كرده است.
در اعتراض به اين اعدامها تعدادي از زندانيان سياسي محكوم به اعدام دوماه است كه در قزلحصار دراعتصاب غذا به سر مي برند. در هفته هاي پاياني 2013 چند هزار زنداني ديگر نيز در اين زندان به يك اعتصاب غذاي ده روزه دست زدند.
3- برپا كردن صحنه هاي هولناك اعدامهاي جمعي و علني در 2013 براي ايجاد فضاي رعب و وحشت افزايش يافت و شهرهايي مانند نوشهر، بابل، قائمشهر، تنكابن، شيراز، جهرم، فسا، اهواز، دهدشت، هنديجان، شهركرد، ايلام و كرج و. . شاهد اين صحنه هاي تكان دهنده بودند. رسانه هاي حكومتي براي تشديد فضاي رعب و وحشت تصاوير وحشتناك اين اعدامها را منتشر كردند. در بسياري موارد از جمله در زندان لاكان رشت دژخيمان زندانيان را وادار مي كنند تا در صحنه هولناك به دار آويختن هم بندان و دوستان خود شركت كنند و زندانياني كه از اين كار سر باز مي زنند آنها را به سلولهاي انفرادي مي فرستند.
ب- اعدام زندانيان سياسي
4- اعدام زندانيان سياسي به ويژه اقليتهاي قومي و مذهبي در سال گذشته ابعاد گسترده تري يافت. در 4 آبان، 16زنداني سياسي بلوچ، به طور جمعي در زندان زاهدان حلق آويز شدند. مقامهاي رژيم اعتراف كردند اين افراد كه از مدتها پيش زنداني بودند، در انتقام به كشته شدن شماري از پاسداران در سراوان، اعدام شدند. در همان روز يك زنداني سياسي بلوچ ديگر در همدان و دو زنداني سياسي كرد به نامهاي حبيب الله گلپري پور، و رضا اسماعيلي، در زندان مركزي اروميه و زندان سلماس به دار اويخته شدند. روز پس از آن يك زنداني سياسي بلوچ در زندان بارسيلون خرم آباد اعدام شد. در روز 12آبان، 4زنداني از هموطنان عرب اهل شادگان اعدام شدند. در 13 آبان، شيركو معارفي، زنداني سياسي كرد در سقز اعدام شد. از سرنوشت شماري از زندانيان سياسي كه طي ماههاي گذشته از سلولهاي خود به نقاط نامعلومي منتقل شده اند خبري نيست. در همين حال اعدام زندانيان سياسي زير عنوان مجرم عادي و قاچاقچي ادامه داشته است. رژيم در وحشت از اعتراضات اجتماعي پيكر زندانيان سياسي را به خانواده هاي آنها تحويل نداده و آنها را مخفيانه دفن مي‌كند
ج- قتل، سر به نيست و زجركش كردن زندانيان
5- شماري از زندانيان در زير شكنجه جان باختند يا به شيوه هاي مختلف سر به نيست شدند. امير موسايي در 13بهمن (اول فوريه2013) در زندان برازجان زير شكنجه جان باخت. در 3تيرماه، عليرضا شه بخش، از زندانيان بلوچ، بعد از هفت سال حبس و به دنبال تبرئه در دادگاه خود رژيم، روز قبل از آزادي به طرز مشكوكي در بند1 زندان زاهدان جان سپرد. در 30خرداد افشين اسانلو، فعال كارگري، به نحو مشكوكي و به طور ناگهاني درسالن 12 بند 4 گوهردشت جان باخت. او نيز تنها چند ماه از حبس 5ساله اش باقي مانده بود. در 2 آبان جسد علي مرعشي، اهل اهواز، در حالي كه در دنده و جمجمه اش آثار شكستگي ديده مي‌شد، تحويل خانواده اش شد.
6- در همين سال تعدادي از زندانيان در نبود رسيدگيهاي پزشكي جان باختند. در اولين روزهاي 2013، عبدالرحمان دريانورد ۳۰ ساله از زندان رودان استان هرمزگان براي درمان به زندان مرکزي بندر عباس منتقل شد اما براثر ممانعت رئيس زندان از بستري شدن وي در بيمارستان، در زندان جان داد. در 24تيرماه يك زنداني ديگر در همين زندان به نام احمد باجلاني 44ساله مبتلا به هپاتيت و سل، پس از تحمل يك هفته درد طاقتفرسا، در فقدان حداقلهاي درماني، جان داد. زنداني سياسي عليرضا كرمي، كارمند شركت نفت، مبتلا به بيماري حاد قلبي در17فروردين92 بر اثر محروميت از رسيدگيهاي درماني جان باخت. او طي 16سال اسارت بدليل تحمل شكنجه هاي شديد به انواع بيماريها مبتلا بود.
7- وخامت حال شمار زيادي از زندانيان به خاطر محروميت از رسيدگيهاي درماني مورد نياز، شدت يافته است دژخيمان در پاسخ به اعتراض زندانيان هوادار مجاهدين كه بسياري از آنها از زندانيان سياسي دهه 60 هستند و به خاطر تحمل سالها زندان و شكنجه از انواع بيماريها رنج مي برند، مي گويند: « شما منافقيد. و حکم همه تان اعدام است». 4عضو خانواده دانشپور از نظر جسمي در وضعيت وخيمي به سر مي برند. محسن دانشپور مقدم 72 ساله، مبتلا به نارسايي حاد قلبي و گوارشي و پسر 41ساله اش احمد، مبتلا به بيماري حاد گوارشي است. محسن و احمد دانشپور هر دو به اعدام محكوم شده اند. خانم مطهره بهرامي 62ساله، مبتلا به ديسك شديد مهره هاي كمر و خانم ريحانه حاج ابراهيمدباغ، مبتلا به درد شديد پا و كمر و بيماري حاد گوارشي است
خانم صديقه مرادي مبتلا به ديسك گردن؛ علي معزي، 63ساله، مبتلا به سرطان وناراحتي شديد كليه؛ ماشاالله حائري،62ساله، مبتلا به بيماري حاد قلبي و چند بار سابقه ايست قلبي در زندان و مبتلا به بيماريهاي تنفسي، خونريزي مغزي داشته؛ محمد بنازاده اميرخيزي،67ساله: دردهاي شديد استخواني، به تازگي حمله قلبي داشته است؛ صالح كهندل، مبتلا به بيماري حاد خوني؛ ميثاق يزدان‌نژاد دانشجو، 27ساله: به دليل شكنجه و شرايط زندان در شرايط بسيار وخيمي قرار دارد. علياصغر محموديان، از زندانيان تبعيدي به زندان سمنان در بند مجرمان عادي و خطرناك كه قبلا اصطبل بوده- به خاطر فقدان كمترين امكانات بهداشتي به انواع بيماريها دچار شده است. غلامرضا خسروي، درد شديد در ستون فقرات، دکتر اصغر قطان ۶۰ ساله، از بیماریهای متعددی مانند فشار خون، دیابت شدید و کلسترول بالا رنج می برد و بینایی یک چشم خود را از دست داده و ماه قبل سكته كرده است. محمد صائمی ۶۴ساله مبتلا به انواع بيماريهاي ازجمله ناراحتي هاي قلبي، کلیه و آرتروز و دیسک کمر و آسیب پرده گوش، سعيد ماسوري، مبتلا به انواع بيماريها از جمله بيماريهاي حاد گوارشي، اسدالله هادي. محمد داوري، محمد عليمنصوري، از جمله زندانياني هستند كه به خاطر محروميت از مراقبتهاي پزشكي مورد نياز در شرايط وخيمي به سر مي برند.
زانيار مرادي از زندانيان كرد محكوم به اعدام، از بيماري شديد ديسك كمر رنج مي برد، خالد حرداني، مبتلا به بيماري شديد قلبي؛ مهدي ساجدي‌فر، 35ساله: مبتلا به سرطان مري؛ محمدرضا پورشجري (سيامك مهر) مبتلا به بيماريهاي ديابت و قلب، رضا شهابي نياز به عمل جراحي مهره گردن داردكه به وي اجازه عمل جراحي داده نشده است. محمد صديق كبودوند از بيماريهاي مختلف رنج مي برد اما به او اجازه درمان درخارج اززندان را نمي دهند كيوان صميمي روزنامه نگار عليرغم سن بالا و بيماريهاي مختلف از جمله آرتروز زانو وكمر در زندان نگهداري مي شود. صالح الدين مرادي از دراويش گنابادي، از درد كليه و خونريزي داخلي، كسري نوري، از ديسك شديد كمر و مصطفي دانشجو، وكيل دراويش از بيماري تنفسي رنج مي برند. محمد سيف زاده، وكيل66ساله، سكته مغزي كرده و مبتلا به بيحسي دست و پا، ديسك كمر و گردن و دردهاي شديد قفسه سينه، حسن فتحعلي آشتياني،عبدالفتاح سلطاني، حميدرضا مرادي، علي ساعدي، ايرج محمدي، آيت الله كاظمي بروجردي، ارژنگ داوودي، شهرام و فرهنگ پور منصوري، ابراهيم بابادي، نامق محمودي، عادل نعيمي، مهدي خدايي، بهنام ابراهيم زاده، اسدالله اسدي و فرزاد روحي، آرش شريفي و محمد نظري از ديگر بيماراني هستند كه بر اثر محروميتهاي درماني بيماريشان شدت گرفته است.
8- در همين حال، به موازات موشكباران و قتل عام مجاهدين در اشرف و ليبرتي،دستگيري خودسرانه و تشديد فشار بر هواداران و بستگان مجاهدين در سال گذشته در ابعادي گسترده به ويژه ماههاي قبل از انتخابات ادامه يافت. شماري از آنها همچنان در زندانهاي رژيم اسيرند. در روز 26دي 91 (13ژانويه)، آقاي رضا اكبري منفرد و پسرش علي بازداشت شدند. خواهر وي، مريم اكبري منفرد و مادر سه فرزند خردسال، از سه سال پيش به اتهام آخوندساخته «محارب» زنداني است. چهار تن از خواهران و برادران آقاي اكبري توسط رژيم آخوندي تيرباران شدند. آقاي حسن صادقي و همسرش فاطمه مثني، به خاطر تدارك مراسم بزرگداشت آقاي غلامحسين صادقي، از مجاهدان كمپ ليبرتي بازداشت شدند. غلامحسين صادقي بر اثر محروميت از رسيدگيهاي درماني در كمپ ليبرتي در بغداد بر اثر سكته قلبي درگذشت.
9- بازداشتهاي خودسرانه زندانيان و آزادي مشروط آنها و باجگيري از آنها با دريافت وثيقه هاي سنگين، يكي از شيوه هاي اعمال فشار رژيم عليه زندانيان سياسي و خانواده هاي آنها است.
د- شرايط وخامت بار زندانها
10-بنا به اعتراف رئيس سازمان زندانهاي رژيم، ظرفيت رسمي زندان قزل حصار 5000 نفر است، اما اكنون بيش از 22000زنداني در آن تلنبار شده اند. زندانيان حتي امكان نشستن ندارند. استراحت نوبتي است و زندانيان مجبورند حتي از فضاهاي داخل دستشوييها براي استراحت استفاده كنند. شرايط بهداشتي بسيار وخيم و آلودگي آب و فقدان حداقل امكان استحمام موجب شيوع بيماريهاي واگيردار و پوستي در بين زندانيان شده است. بهداري زندان از مينيمم امكانات درماني برخوردار نيست و دژخيمان زندانيان را كه بيشتر آنها از بيماريهاي مختلف رنج مي‌برند، از دسترسي به پزشك متخصص و رسيدگيهاي درماني محروم كرده اند. جيره بسيار محدود و ناچيز غذايي نيز موجب سوء تغديه و بيماري بيشتر شده است. فقدان وسايل گرمايش در فصل سرما بر شدت شرايط فاجعه بار اين زندان افزوده است.
11-در زندان بندرعباس كه ظرفيت 400 زنداني دارد، حدود 4000زنداني نگهداري مي شوند كه300تن محكوم به اعدام هستند. زندانيان از كمترين رسيدگيهاي درماني محرومند. تنها دارو، قرصهاي روانگردان و متادون است. دژخيمان به رغم شيوع بيماري هپاتيت، نه تنها هيچ اقدامي براي كنترل بيماري نمي كنند بلكه از رسيدگيهاي درماني به مبتلايان خودداري مي كنند و به جاي ايزوله كردن، آنها را به طور عمدي به بندهاي ديگر منتقل مي کنند. تنفس در سلولهاي اين زندان به ويژه در فصل گرما دشوار است. آب آن بد بو و بد طعم و آلوده است و فروشگاه زندان مواد غذايي تاريخ در رفته را به قيمتهاي گزاف به زندانيان مي فروشد. آلودگي بند به فاضلاب و بوي تعفن و افزايش حشرات موذي، بخشي از شرايط فاجعه بار اين زندان قرون وسطايي است. دژخيمان رژيم زندانيان سياسي را براي شكنجه و تنبيه به اين زندان تبعيد مي كنند. شرايط سلولهاي انفرادي اين زندان مرگبارتر است. اين سلولها به حدي كوچك است كه امكان استراحت در آن وجود ندارد. زنداني در اين سلولها كه كف و ديوار آن سيماني است بدون اينكه پتو و زيراندازي داشته باشد نگهداري مي شود. سلول فاقد نور طبيعي است. غذاي زنداني در حد زنده ماندن است و از بهداشت و درمان خبري نيست.
12-زندان قرچک ورامین كه در بين مردم به كهريزك دوم معروف است، زندان مجرمان عادي زن است. رژيم آخوندي براي تشديد فشار بر زنان زنداني سياسي آنها را به اين زندان تبعيد مي كند، اين زندان متشکل از هفت سوله برای نگهداری ۲۰۰۰ زندانی و دهها كودك زير دو سال است. ساختمان این سوله‌ها بسيار قدیمی است و فضای یک انبار ابتدایی را دارد. باندهاي مافيايي درون زندان آشكارا و به سهولت به توزيع مواد مخدر در بين زندانيان معتاد مي پردازند. بر اثر فقدان يك سيستم فاضلاب به طور مرتب فضاي سرويسهاي بهداشتي! به شدت آلوده مي شود. آب اين زندان آلوده است و جيره غذايي بخور و نميري به زندانيان داده مي شود.
13-در زندان دستگرد اصفهان كه تنها ظرفيت 4هزار زنداني را دارد، بيشتر از 10هزار زنداني بر روي هم تلنبار شده اند. بر اثر كمبود جا راهروهاي منتهي به سرويسهاي بهداشتي مملو از زنداني است.
14-در زندان وكيل آباد مشهد بيش از 25هزار زنداني نگهداري مي شوند. آمار محكومان به اعدام در اين زندان بيش از4هزار نفر گزارش شده است. رژيم در سال 2013 بارها زندانيان را در گروههاي بزرگ به طور مخفيانه به دار آويخت.
15-پخش امواج پارازيت بر روي زندان گوهردشت از ديگر شيوه هاي شكنجه زندانيان سياسي اين زندان است. اين اقدام ضدانساني كه سرطان زا نيز هست سلامتي زندانيان را به شدت به خطر انداخته به نحوي كه از خشكي مخاط، دردهاي عضلاني و سردردهاي شديد، تاري چشم و تهوع و بي حسي مستمر رنج مي برند. زندانيان در اعتراض به اين اقدام سركوبگرانه دست به اعتصاب زدند.
هـ- مجازاتهاي قرون وسطايي
16-مجازاتهاي وحشيانه يي چون سنگسار، قطع دست، كور كردن چشم و بريدن گوش نيز مكمل چرخه جنايت و وحشت در رژيم آخوندي است. طي سال گذشته چهار حكم سنگسار شامل دو زن در تبريز، حكم درآوردن چشم و بريدن گوش يك كارگر زنداني در تهران و حكم قطع دست 8 زنداني در شهرهاي شيراز، ساري و آبادان صادر شد. اسدالله جعفري، معاون قوه قضاييه رژيم «اجرای حکم قطع دست و پا را یکی از افتخارات نظام قضایی» آخوندها خواند (رسانه هاي خبري رژيم-11بهمن91). دادستان شيراز نيز اجرای احكام قطع دست را «هشداری جدی» برای همه کسانی دانست که «موجبات ناامنی را فراهم می‌کنند». شوراي نگهبان رژيم بار ديگر در «قانون جديد مجازات» آخوندي در سال 2013 بر لزوم مجازات سنگسار تأكيد كرد (سخنگوي کميسيون قضايي مجلس - 2/11/91).
و- قتل شهروندان به ويژه در مناطق مرزي
17-در حاليكه دزدان و قاچاقچيان بزرگ با اختلاسهاي چند ميليار دلاري بالاترين مناصب حكومتي را در اختبار دارند، نيروهاي سركوبگر هر روزه به بهانه هاي گوناگون شهروندان بيدفاع و محروم و كاسبكاران خرده پا را كه براي تأمين زندگي خود و خانواده شان در مناطق مرزي و شهرهاي ساحلي مانند بندرعباس به خرده فروشي اشتغال دارند هدف شليك قرار دادند و به قتل رساندند، اموال آنها را به غارت بردند و خودروهاي آنها را به آتش كشيدند و حيوانات باركش آنها را از پا درآوردند.
ز- بازداشتهاي خودسرانه
18-بازداشتهاي كور و خودسرانه زير پوشش طرحهاي سركوبگرانه يي چون طرح «ارتقاء امنيت اجتماعي» در شهرهاي مختلف كشور اجرا شد. در سنندج تنها طي 4 روز 193 نفر دستگير شدند. در تهران تنها در روز 24 آذر 123 تن بازداشت شدند. در بندرعباس با يورش شبانه به خانه هاي جوانان معترض، دهها تن از آنان را بازداشت كردند.
19-تحقير و توهين بازداشت شدگان به ويژه جوانان، با پوشاندن لباس زنانه بر آنان و گرداندن آنها در خيابانهاي شهر به مورد اجرا گذاشته شد كه با انزجار گسترده مردم رو به رو شد.
20-در دانشگاهها اعمال سياستهاي سركوبگرانه به منظور جلوگيري از فوران اعتراضات دانشجويي همچنان ادامه يافت. رژيم با صدور صدها حكم تعليق، دانشجويان را به بهانه هاي مختلف از حق تحصيل محروم كرد يا آنها را به دنبال كمترين اعتراضات و فعاليتهاي دانشجويي روانه زندانهاي قرون وسطايي خود نمود. كرامت الله زارعيان، دانشجوي 27ساله، دانشگاه تهران پس از سه بار دستگيري و به دنبال مفقود شدن ناگهاني به نحو مشكوكي به قتل رسيد. با اين وجود دانشجويان خشم و انزجار خود نسبت به اين رژيم ضدبشري را در مناسبتهاي مختلف با شعارهايي چون «مرگ بر ديكتاتور»، «دانشجو مي‌ميرد، ذلت نمي پذيرد» فرياد كردند و در موارد بسيار بساط سخنراني عوامل رژيم را در هم ريختند.
21-اعمال فشار و تبعيض عليه زنان كه امري نهادينه شده است، در سال 2013 نيز در پهنه هاي مختلف جريان داشت. گشتهاي سركوبگر به بهانه آخوند ساخته «بدحجابي» به ويژه در فصل تابستان به آزار و اذيت و بازداشت زنان دست زدند. رژيم آخوندي براي گسترش پهنه سركوب زنان «طرح ملي حجاب ويژه مدارس» را براي كودكان و دختران نوجوان دانش آموز تهيه كرد. فيروز آبادي، رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح رژيم، گفت: براي حفظ «حجاب و عفاف» عوامل نيروي انتظامي و دستگاه قضاييه آخوندي بايد با زنان «برخورد» كنند. وي تأكيد كرد: اگر «بي حجابي و بي عفتي. . . به منظور مخدوش کردن چهره انقلاب صورت گيرد، موضوع امنيتي مي‌شود و نهادهاي امنيتي بايد برخورد كنند» (خبرگزاري سپاه پاسداران- تسنيم 1/9/92).
ح- سركوب پيروان اديان و مذاهب
22-در 2013 رژيم آخوندي، به دستگيري و سركوب كشيشان و پيروان مسيحيت ابعاد جديدي بخشيد. شماري از آنان را در تهران، فارس، اصفهان و آذربايجان به اتهام «اقدام عليه امنيت ملي» و همچنين به خاطر «بشارت و تبلیغ مسیحیت»، و شركت در آيينهاي مذهبي دستگير كرد. بازداشت كشيش روبرت آسريان از رهبران كليساي جماعت رباني، كه بعدأ تحت فشارهاي بين المللي مجبور به آزاد كردن وي شدند،محكوميت كشيش وروير آوانسيان به 3. 5 سال زندان و كشيش سعيد عابديني، به 8سال زندان و محكوميت چهار تن از هموطنان مسيحي كه در آبان 92 در يك كليساي خانگي دستگير شدند، به 80ضربه شلاق، تحت فشار گذاشتن شماري از كشيشان ارامنه براي تعطيل فعاليتهاي خود يا خروج از كشور و تعطيل كردن شمار بالايي از كليساهاي خانگي و كليساي اصلي ارامنه در خيابان طالقاني در تهران گوشه يي از جنايتهاي رژيم در حق مسيحيان است. در يك اقدام سركوبگرانه در روز 24 آذر 92، با نزديك شدن كريسمس از ورود اعضاي فارسي زبانکليساي پطرس مقدس در تهران به اين كليسا جلوگيري شد و انجام موعظه و اجراي مراسم مذهبي در آن به زبان فارسي ممنوع اعلام شد.
23-اعمال فشار، دستگيري زرتشيان، دراويش گناباديو پيروان آيين يارسان همچنان ادامه يافت. در بهمن ماه 91 (فوريه 2013) هفت تن از وكيلان و ديگر زندانيان دراويش زنداني در بند 350 اوين، از شركت در بيدادگاه رژيم خودداري كردند. به دنبال آن، آنها مورد شكنجه قرار گرفته و به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ اوين منتقل شدند. دو تن از دراويش زنداني در زندان عادل آباد شيراز و. . . در اعتراض به اقدامهاي سركوبگرانه عليه دراويش و وكيلان خود به مدت 90 روز دست به اعتصاب غذا زدند. اقدامهاي سركوبگرانه و توهين آميز عليه دراويش يارسان نيز موجي از اعتراض را در بين اين هموطنان بر انگيخت.
24-رژيم آخوندي در سال گذشته نيز به اعمال فشار، دستگيري بهاييان ادامه داد. در روز 2شهريور عطاالله رضواني، تاجر 52ساله، پس از آن كه بارها توسط وزارت اطلاعات و دفتر «امام جمعه» شهر به كنار كشيدن از فروش پمپهاي آب تهديد شده بود، در بندرعباس ترور شد. در بند زنان زندان سمنان شماري از زنان بهايي در كنار مجرمان عادي در شرايطي دشوار زنداني هستند. سه تن از آنان همراه با نوزادان خود هستند. در 21 اذرماه نيز عوامل سركوبگر رژيم گورستان بهاييان در شهر سنندج را تخريب كردند. این سومین گورستان بهاییان در سنندج است كه توسط رژيم آخوندي تخريب مي شود.
ط- سركوب آزادي بيان
25-سازمان گزارشگران بدون مرز در روز 27 آذر (18دسامبر 2013) اعلام كرد: «ايران يكي از پنج زندان بزرگ جهان براي روزنامه‌نگاران است». شمار خبرنگاران زنداني در ايران تا هنگام انتخابات قلابي ژوئن 71نفر بوده است. اين سازمان اعلام كرد از هنگام انتخاب روحاني 42 خبرنگار يا روزنامه‌نگار ديگر بازداشت و 12 رسانه توقيف شده‌اند.
26-رژيم آخوندها ناتوان از مقابله با استقبال از تلويزيونهاي ممنوعه به ويژه سيماي آزادي، تلويزيون ملي ايران كه يك منبع قابل اتكا براي دسترسي به اطلاعات و اخبار است، به شدت با دسترسي مردم به كانالهاي ماهواره يي مقابله مي كند. آخوند محمد سعيدي، امام جمعه قم در روز 3مهرماه گفت: «امروز دشمن با حمله و تهاجم فرهنگی، عمق خانه ها و خانواده هاي ما را نشانه رفته است». حسين ذوالفقاري، فرمانده مرزباني نيروي انتظامي رژيم از افزايش 99درصدي كشفيات تجهيزات ماهواره خبر داد (خبرگزاري حكومتي ايسنا-4مهر). سپاه پاسداران در روز 4مهر در يك اقدام سركوبگرانه 800دستگاه «آنتن و ریسيور» دریافت شبکه‌های ماهواره يی را زير چرخهاي نفربرهاي زرهي و غلطك له كرد. و اين اقدام را «اقدامی ارزشی برای مقابله با تهاجم فرهنگی دشمنان انقلاب و نظام» خواند. در همدان نيز طي شش ماه 32هزار بشقاب ماهواره يي جمع آوري شد (خبرگزاري مهر ارگان وزارت اطلاعات-16مهر92) و 5000دريافت كننده ماهواره در گمرگ بندرعباس ضبط شد (رسانه هاي حكومتي-22آذر92).
ي- سركوب شديد در فضاي مجازي
27-درسال 2013 رژيم آخوندي بر دامنه و عمق اختناق و سركوب عليه كاربران فضاي مجازي افزود. فيلترينگ، كنترل اينترنت و سايتها و ايميلهاي كاربران دست كم توسط 12نهاد جاسوسي و سركوب اعمال شد. در اولين هفته هاي سال 2013 براي تشديد اختناق در پهنه اينترنت، به دستور خامنه اي ارگان جديدي به نام « قرارگاه جنگ نرم» در ستاد كل نيروهاي مسلح تأسيس شد. محمدعلي آسودي، معاون فرهنگي و تبليغات سپاه پاسداران گفت : «۲۰هزار نفر از نيروهاي سپاه در حوزه‌هاي مختلف فرهنگي براي مقابله با جنگ نرم فعاليت مي‌کنند». وي گفت كه اين اقدام در «اجراي فرامين مقام رهبري در خصوص مقابله با جنگ نرم» صورت گرفته است (روزنامه حكومتي بهار-13دي91).
تنها در هفته اول مرداد ماه، نيروي انتظامي ۶۷ کافي نت را در تهران بزرگ پلمب كرد و به شمار ديگري از آنان اخطار داد. پاسدار ساجدي نيا، سركرده نيروي انتظامي تهران بزرگ تأكيد كرد با متخلفان «بدون اغماض برخورد خواهد شد» (خبرگزاري حكومتي ايسنا-5مرداد). پيش از او دبير شوراي عالي فضاي مجازي رژيم، «دور زدن سامانه فيلترينگ براي دسترسي به شبکه‌هاي اجتماعي در اينترنت را جرم» خوانده بود.
استفاده از فضاي مجازي صرفاً از طريق آي پي هاي ثبت شده توسط شركت مخابرات متعلق به سپاه پاسداران امكانپذير است. ارگان سركوب اينترنتي موسوم به پليس فتا (فضاي توليد و تبادل اطلاعات ايران) هرگونه استفاده از اينترنت را مشروط به ارائه كد ملي و شناسه (پاس ورد) افراد كرد. براي صاحبان دفاتر خدمات اينترنتي (كافي نت) نيز انواع ممنوعيت و محدوديتها وضع شد كه رعايت نكردن آنها به تعطيل شدن شمار بالايي از كافي نت ها در شهرهاي مختلف كشور منجر شد.
در سال گذشته نيز شماري از هموطنان صرفاً به خاطر نوشتن مطلب در فضاي مجازي دستگير شدند و زير شكنجه و انواع اعمال فشارها قرار گرفتند. دستگيري هشت وب نگار از جمله يك زن در رفسنجان به اتهام «توهين به مقدسات» نظام آخوندي از آن جمله است (29 آبان92).
28-در اين سال استوديوهاي موسيقي به بهانه «ضبط غير مجاز» تعطيل و شماري از اعضاي گروههاي موسيقي به اتهام «فعاليتهاي زيرزميني غير فرهنگي شامل تهيه و توليد ترانه و موسيقي غيرمجاز» دستگير شدند.
آنجه در اين گزارش ذكر شد، گوشه يي از وضعيت هولناكي است كه مردم ايران همه روزه با آن مواجهند. نوزادان به گناه ناكرده مادرانشان در اردوگاههاي مرگ بزرگ مي شوند و پدران و مادران سالمند به خاطر اتهامهاي آخوند ساخته عليه فرزندانشان به گروگان گرفته شده و در زندانهاي رژيم از ابتدايي ترين حقوق خود محرومند، جوانان و زنان در شكنجه‌گاهها و خانه هاي امن به مرگي تدريجي محكومند.
660 اعدام ثبت شده در 2013 كه دو سوم آن در دروان روحاني صورت گرفته، به خوبي نشان مي‌دهد كه دامن زدن به توهم اعتدال و ميانه روي در اين رژيم صرفاً براي فريب جامعه جهاني و توجيه معامله و مماشات با جلادان حاكم بر ايران است. از اين رو مقاومت ايران بار ديگر خواهان ارجاع پرونده نقض وحشيانه و سيستماتيك حقوق بشر در ايران به شوراي امنيت ملل متحد و قرار گرفتن سران آن در برابر عدالت است و بر ضرورت مشروط كردن ادامه و گسترش روابط اقتصادي و سياسي با رژيم آخوندي به بهبود وضعيت حقوق بشر تأكيد مي كند.
دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران
4 ژانويه2014 (14دي1392 )
