نمايشي نفرت‌انگيز از جنون درماندگي – آ.سليمي

تير ماه 1391

حسين ساجدي‌نيا فرمانده جنايتكار نيروي انتظامي تهران اعلام کرد با اجراي آنچه "طرح امنيت محله‌محور" خوانده است، نيروهاي پليس بامداد روز دوشنبه ۲۶ تيرماه، ۱۳۰ نفر را بازداشت کرده‌اند. ساجدي‌نيا، افراد بازداشت‌شده را "اراذل و اوباش درجه دو" معرفي کرد. وي در اقدامي ضدانساني و مشمئزكننده، براي ارضاء عقده‌هاي حقارت‌آميز خود و هم‌پالكي‌هايش،  دستگيرشدگان نگون‌بخت را در معرض عموم به نمايش گذاشت.

اين نمايش نفرت‌انگيز در چهارراه نظام آباد تهران برگزار شد و پس از آنكه بازداشت شدگان چون بردگان به زنجير كشيده شده، در زير آواري از تحقير و اهانت قرار گرفتند، راهي‌ بازداشتگاه شدند.

از ديدن تصاوير مرتبط با اين خبر، ساعتها ذهنم درگير شده بود، در درونم ظرفيتي براي فهم اين همه شقاوت و پليدي و انسان‌كشي نمي‌يافتم. هرچند كه اين شيوه‌ برخورد در رژيم آخوندي نه جديد است و نه براي كسي كه ماهيت آنرا مي‌شناسد، عجيب، اما آنچنان از فرهنگ انساني تهي است كه آدمي نميخواهد آنرا باور كند.

راستي بر ميهن ما چه رفته است؟ نمايشگاه‌هاي پايتخت ما را نه نمايشگاههاي ديدني هنرهاي انساني كه نمايش درهم شكستن غرور انسانها و... تشكيل ميدهد و درجه‌بندي و مداربندي در آن نيز نه كيفيت اجناس و اقلام، كه درجه جرم و جنايت و فروپاشي و... است.

با خود مي‌گفتم براستي هدف اين جنايتكاران از برگزاري اين صحنه‌هاي مشمئزكننده قرون وسطايي چيست؟ هرچه فكر كردم، فقط يك كلمه پيدا ‌كردم: استيصال و درماندگي.

رژيمي كه همه پايه‌هاي نظام موريانه‌ خورده‌اش در حال فروپاشي است، رژيمي كه هر روز ابعاد جديدي از سرقت و اختلاس‌هاي نجومي سران آن، به بيرون درز پيدا ميكند، رژيمي كه در زير فشارهاي داخلي و بين‌المللي هر روز شكننده‌تر از روز قبل ميشود، رژيمي كه در يك تضاد آشتي‌ناپذير با مردم ميهن‌مان روبه‌روست، رژيمي كه حتي نميتواند يكساعت و يك روز دست از اعدام و شكنجه بردارد و فقط يك قطره آزادي، چون سيلاب آنرا به زير خواهد كشيد، رژيمي كه از حل كوچكترين مسائل جامعه ناتوان و عاجز است و تنها ابزار آن براي حاكميت ننگين و پليدش، سركوب و باز هم سركوب است، لاجرم بايد به اين شيوه‌هاي ضدانساني دست يازد. اقدماتي كه روح انساني را در درون‌ افراد از بين ببرد و هويت انساني را مورد هدف قرار دهد. اقداماتي كه فراتر از درماندگي، يك جنون انسان كشي است. جنون رژيمي كه از هر سو در تنگنا و فشار است و ميداند كه اگر ‌‌در يك روز (فقط يك روز) يك ساعت (فقط يك ساعت) به مردم ايران آزادي دهد، اين مردم خواهند بود كه با شعار مرگ بر اصل ولايت فقيه، آنچنان زلزله عظيمي به‌پا خواهند كرد كه ديگر نشاني از آن باقي نخواهد ماند.

بي‌شك آن روز دير نخواهد بود و بقول قرآن روز مظلوم بر ظالم، بسا سخت‌تر خواهد بود از روز ظالم بر مظلوم....